Cannes Lions: the year after…
Wie in de reclamesector actief is, herinnert zich nog goed eind juni 2017. Publicis kondigde toen immers aan dat het de Cannes Lions voor bekeken hield. Te duur, te veel competities en niet de prioriteit, luidde het. Een jaar later blijkt dat de soep zelden zo heet wordt gegeten als ze wordt opgediend, maar dat er tegelijkertijd toch fundamentele zaken aan het veranderen zijn. Wij legden ons oor te luisteren bij Fred Bouchar. De General Manager van Media Marketing ging dit jaar terug naar Cannes, waar hij in 2015 na meer dan 20 jaar aanwezigheid afscheid van genomen had.
Wat viel u het meeste op tijdens de Cannes Lions?
Ik vond het opvallend dat er minder volk was. Ook de Belgen waren beduidend minder in aantal. Ik heb dit jaar heel wat conferenties en speeches meegepikt, en het niveau daarvan was niet uitzonderlijk. Enkel de speech van Sir Martin Sorrell en van Keith Weed van Unilever maakten indruk.
Waren bepaalde actoren meer of minder aanwezig dan enkele jaren geleden?
Zo’n twee, drie jaar geleden was er een overrompeling van de GAFA, spelers als Google en Facebook. Ze zijn er nog steeds – ik denk dan vooral aan de aanwezigheid van Oath (de fusie van Yahoo en AOL) en het populaire feest van Spotify op het strand – maar ik zag vooral een nieuwe categorie spelers opduiken. Hun link? Pure technologie. Zo kwam Alibaba zijn marketing cloud oplossing voorstellen, en won Accenture Interactive zelfs zijn eerste Grand Prix…
Zag u bepaalde evoluties bij de ingescheven cases?
Ik vond het niveau in categorieën als Print & Outdoor goed. Verder merkte je dat de organisatoren woord gehouden hadden: door het feit dat er minder categorieën waren, werd een bezoek aan de catacomben opnieuw ‘menselijk’. Daarnaast lanceerden ze ook The Work, een platform waarop je voor een redelijk bedrag alle inzendingen kan bekijken, net als een YouTube-kanaal waarop je alles conferenties en speeches kon bekijken. Het lijkt er dus op dat de organisatoren ter dege rekening gehouden hebben met de kritiek die vorig jaar leidde tot de ban door Publicis.
Hoe afwezig was Publicis trouwens?
Dat leverde wel een grappig moment op. Arthur Sadoun (CEO van Publicis, nvdr.) kwam in Cannes immers de langverwachte tool Marcel voorstellen. En dat terwijl er geen enkele Publicis-medewerker in de zaal zat. Op dat laatste vlak hadden ze immers woord gehouden: enkel Publicis-medewerkers die in de jury zaten of die een speech gaven, waren in Cannes. En de campagnes die ingestuurd waren – zoals de campagne voor Tide die met de Grand Prix in Film aan de haal ging – waren ingestuurd door de adverteerders. Zo zei Sadoun althans…
Een slotbemerking?
Het viel toch weer op hoe moeilijk de Belgen het hadden om shortlists en awards binnen te rijven. Klopt het dat we onvoldoende nieuwsgierig zijn over wat er in een bredere kring rondom ons gebeurt en daardoor niet beseffen dat zaken al eerder zijn bedacht, zoals Ann Maes, die deel uitmaakte van de PR-jury, stelde?